Winkelwagen
0
0,00 €
Aan de slag met Kasàlà bij anderstalige volwassenen
Rosie Roothans werkt als leraar Nederlands voor anderstalige volwassenen, bij CVO Antwerpen. Voordien was zij lang aan de slag in de sociaal-culturele sector en werkte zij als schrijver van levensverhalen.
In haar werk met anderstaligen aarzelt Rosie niet om de Kasàlà te gebruiken. Dat gaf soms onverwachte en prachtige resultaten. Weer eens een bewijs dat Kasàlà een universele taal is. Lees mee wat Rosie hierover vertelt.
"Vandaag liet ik mijn cursisten Nederlands kiezen tussen een mooie tekst lezen of een kasàlà schrijven. Zeven van hen kozen voor poëzie. Ze schreven heel wat moois over: een wereldwijd web van relaties, de ´familieboom, hun fantastische echtgenoot, ...
Iemand vergeleek zichzelf met een dolfijn, een vrouw koos - heel apart - een berggeit. Ik zag emotie tijdens het denken, praten, schrijven. Het was interessant om te lezen hoe dezelfde beelden in verschillende talen terugkomen."
Ik had als voorbeeld een paar korte kasàlàs over cursisten geschreven, zoals deze.
Ik ben Karima.
En ik vraag me af:
Is voor oude mensen zorgen een job in België?
Koken. Wassen. Poetsen. Voor kleuters zorgen.
Ik vraag je: Is dat een job in België?
Ik ben Karima-de-zorger en ik doe dat allemaal bij mij thuis.
Nu en vroeger
Ik schrijf in de klas: 'Ik heb nog nooit gewerkt'.
Maar dat is niet juist.
Ik zorg, en voor mij is dat mijn natuur.
Wat automatisch gaat is een talent.
Mijn talent is zorgen.
Dat voelt nooit als werken.
Van Rosie-de-observator-met-grote-ogen-en-oren
Zij stuurde na de les zowaar een echo-kasàlà terug! Dat was zelfs niet ter sprake gekomen. Nog een van haar talenten!
Ik ben Karima
En ik las jouw woorden, juf Rosie.
Woorden als zachte regen op droge grond.
Jij zag mij. Jij hoorde mij. Jij voelde mijn zorg.
En jij noemde het 'talent'.
Mijn hart danste stil bij elk woord.
Ik ben Karima-de-zorger.
Geen diploma. Geen contract.
Maar mijn handen zijn nooit leeg.
Ik geef elke dag liefde, rust, kracht.
Ik bid. Ik luister. Ik bewaak dromen.
En jij , juf Rosie,
gaf mijn zorg een naam: respect.